KIZOMBA

Pochodzi z Angoli.

Cztery podstawowe „organoleptyczne” cechy kizomby to:

• tańczona jest po okręgach (rzadko kiedy robi się więcej niż 3-4 kroki w linii prostej), ruch jest bardzo płynny, partnerka zrelaksowana, partner nie szaleje z footworkami,

• nudno się na to patrzy :) kizomba jest przeznaczona dla tańczących (wywodzi się z podwórkowych spotkań z bliskimi w czasach wojny), nie nadaje się na scenę czy pokaz, natomiast (czego z zewnątrz nie widać) zawiera mnóstwo drobnych niuansów i sztuczek dających tańczącym niezwykłą frajdę,

• kizombę (a także sembę i inne tańce z Angoli) tańczy się na całych stopach, bardzo „w parkiecie”, tańczący sprawiają wrażenie „przyklejających się do podłoża”,

• bardzo istotna jest elegancja ruchu oraz tzw. ginga, czyli charakterystyczna praca ciała (głównie bioder, ale nie tylko).

Cały tekst oraz ciekawe opisy innych tańców znajdziecie na blogu:

http://virgulablog.pl/co-sie-tanczy/

(Z podziękowaniami dla Autora!) :)